A- A+
Στεγαστικά σε ελβετικό φράγκο: Πώς να κερδίσετε την τράπεζα - Δικαστικές εξελίξεις
Διέξοδο σε όσους έχουν λάβει δάνειο σε ελβετικό φράγκο και παρ΄ ότι μπορεί να πληρώνουν για χρόνια, το υπόλοιπο που χρωστούν δεν μειώνεται, προσφέρουν τα δικαστήρια.

Ο λόγος γίνεται για όσους έλαβαν στεγαστικό δάνειο στο ελβετικό νόμισμα τα τελευταία χρόνια και επλήγησαν λόγω της ανατίμησής του σε σχέση με το ευρώ.

Ως αποτέλεσμα, όχι μόνο η δόση τους αυξήθηκε, σε όρους ευρώ, αλλά εκτινάχθηκε και το χρέος τους, ανάλογα με το πότε έλαβαν το δάνειο.

Άγωγές

Οι τελευταίες αγωγές που έχουν γίνει για το θέμα έναντι των τραπεζών, στηρίζονται στο γεγονός ότι οι υπάλληλοι των τραπεζών που χορήγησαν τα εν λόγω δάνεια δεν είχε την κατάλληλη πιστοποίηση.

Συγκεκριμένα, δεν διέθεταν «πιστοποιητικό επαγγελματικής επάρκειας Β1», ώστε να είναι σε θέση να παρέχουν εξειδικευμένες και πλήρεις πληροφορίες στους υποψήφιους πελάτες σχετικά με την αντιστάθμιση του συναλλαγματικού κινδύνου και την παροχή επενδυτικών συμβουλών σε ξένο νόμισμα.

Οι υπάλληλοι αυτοί παρουσίασαν σε υποψήφιους πελάτες τη λύση του δανείου σε ελβετικό φράγκο που προσέφερε εκείνη την περίοδο η Τράπεζα σαν την πλέον συμφέρουσα καθώς όπως τόνιζαν εξασφάλιζε χαμηλό επιτόκιο, ήτοι, αυτό του Libor και ως εκ τούτου χαμηλότερη επιβάρυνση στη μηνιαία δόση σε σχέση με άλλα δάνεια.

Η δικαστική οδός

Σύμφωνα με τον δικηγόρο Δημήτρη Λυρίτση, οφειλέτες που έχουν συμβληθεί σε δάνειο ξένου νομίσματος μπορούν να αμυνθούν με την άσκηση Αναγνωριστικής Αγωγής σε βάρος της τράπεζας που κατατίθεται ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου ώστε να επιλύσουν δικαστικά το θέμα.

Οι οφειλέτες με την Αγωγή τους ζητούν :

- να αναγνωριστεί η ακυρότητα ή ακυρωσία των όρων που περιέχονται στη δανειακή τους σύμβαση ως αντικείμενων στις απαγορευτικές διατάξεις των νόμων άλλως να αναγνωριστεί η καταχρηστικότητά τους σύμφωνα με το Ν.2251/94 για την προστασία του καταναλωτή,

-να αναγνωριστεί ότι οι δόσεις που πρέπει να καταβάλουν θα καταβληθούν με βάση τη συναλλαγματική ισοτιμία όπως αυτή είχε διαμορφωθεί κατά το χρόνο υπογραφής της δανειακής σύμβασης άλλως επικουρικώς κατά το χρόνο εκταμίευσης του δανείσματος και να τηρηθεί αμετάβλητη καθ’ όλη την χρονική πάροδο του δανείου,

- να υποχρεωθεί η τράπεζα σε επαναπροσδιορισμό του χρηματικού ποσού που οι οφειλέτες έχουν καταβάλει αχρεωστήτως το οποίο και να αφαιρέσουν από το άληκτο κεφάλαιο του δανείου τους εντόκως για τη χρονική προθεσμία που άρχισε από την ημερομηνία της εκταμίευσης του ποσού του δανείου έως τη δικαστική επικύρωση μέρους των καταβληθέντων ως αχρεώστητο ποσό και θα λήξει μετά την πάροδο της συνολικής διάρκειας του δανείου,

-να αφαιρεθούν τα κονδύλια που προκύπτουν από τη διαφορά μεταξύ των παράνομων χρεώσεων και μελλοντικών απαιτήσεων της τράπεζας και των νόμιμων χρεώσεων και μελλοντικών απαιτήσεων από τη σύναψη της σύμβασης, άλλως από την εκταμίευση του δανείου ως τη λήξη του,

-να συνυπολογιστούν και να αφαιρεθούν από το υπόλοιπο της οφειλής τους σε ευρώ το ποσό που έχουν ήδη καταβάλει,

- να υποχρεωθεί η τράπεζα να ανέχεται στο εξής καταβολές δόσεων με βάση την ισοτιμία που ίσχυε κατά την εκταμίευση του δανείου,

Έκδοση απόφασης

Το γραφείο του κ. Λυρίτση έχει ήδη σημειώσει μια σημαντική επιτυχία με την έκδοση της υπ΄ αριθ. 7209/2015 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Ασφαλιστικά Μέτρα).

Με αυτήν υποχρεώνεται η τράπεζα να αποδέχεται την καταβολή της μηνιαίας δόσης του στεγαστικού δανείου των οφειλετών με τη συναλλαγματική ισοτιμία ελβετικού φράγκου – ευρώ όπως αυτή καθορίστηκε κατά την υλοποίηση της εκταμίευσης του ποσού του δανείου.

Δηλαδή σε 1,6519 ελβετικά φράγκα ανά 1 ευρώ αντί της εκάστοτε τρέχουσας ισοτιμίας που έχει κατρακυλήσει σχεδόν στο 1CHF/1€.

Η απόφαση αυτή δημιουργεί ουσιαστικό νομολογιακό προηγούμενο στα Δικαστήρια που αναλαμβάνουν την εκδίκαση τέτοιου είδους υποθέσεων, σύμφωνα με τον κ. Λυρίτση.

Το σκεπτικό

Επί της ουσίας το Δικαστήριο δέχθηκε τους ισχυρισμούς των οφειλετών ότι εξαπατήθηκαν και πλανήθηκαν από την τράπεζα.

Κι αυτό διότι στο στάδιο επιλογής του είδους δανείου οι υπάλληλοι των τραπεζών παρουσίασαν στους δανειολήπτες τη λύση του δανείου σε ελβετικό φράγκο σαν την πλέον συμφέρουσα, καθώς όπως τόνιζαν εξασφάλισε χαμηλό επιτόκιο ήτοι αυτό του Libor, και ως εκ τούτου χαμηλότερη επιβάρυνση στη μηνιαία δόση σε σχέση με άλλα δάνεια.

Ουδεμία άλλη παράμετρος ή κίνδυνος που υπέκρυπτε το εν λόγω είδος δανείου δεν επισημάνθηκε με αποτέλεσμα οι εν λόγω οφειλέτες να πειστούν, να συνεργαστούν και να συμβληθούν στο συγκεκριμένο είδος σύμβασης.

Τελικά, λόγω της αλλαγής της ισοτιμίας κατέληξαν να οφείλουν υπέρογκο ποσό σε σχέση με αυτό που δανείστηκαν αρχικά, δεδομένων και των καταβολών στις οποίες έχουν προβεί επί οκτώ συναπτά έτη χωρίς καμία καθυστέρηση.

Η περίπτωση

Συγκεκριμένα, οι εν λόγω οφειλέτες που έλαβαν στις 31-07-2007 το ποσό των 237.500 ευρώ και παρά τη συνεχή και αδιάλειπτη καταβολή των μηνιαίων ενήμερων δόσεων ύψους 93.377,64 ευρώ, στις 19-02-2015 το ποσό της οφειλής τους σε ευρώ 296.764,79 ευρώ (320.387,27CHF / 1,0796=).

Δηλαδή όχι μόνο δεν έχει απομειωθεί, αντιθέτως το χρέος φαίνεται να έχει αυξηθεί κατά (296.764,79€ - 237.500,00€ =) 59.264,79 ευρώ.

Με την αγωγή τους, λοιπόν, οι δανειολήπτες ζητούν να συνυπολογιστεί και να αφαιρεθεί από το κεφάλαιο του δανείου τους το ποσό που έχουν ήδη καταβάλει όλο αυτό το χρονικό διάστημα προκειμένου να μην χαθεί στη μαύρη τρύπα της ισοτιμίας.

Το Δικαστήριο μάλιστα πιθανολόγησε τη θετική έκβαση της αγωγής, που έχουν ασκήσει οι οφειλέτες στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, δεχόμενο τους ισχυρισμούς τους περί καταχρηστικότητας των γενικών όρων συναλλαγών της σύμβασης.

Ο προαναφερόμενος, μάλιστα, όρος που ήταν προδιατυπωμένος από την Τράπεζα και δεν αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ των διαδίκων, κατά το μέρος που ρυθμίζει την ισοτιμία με βάση την οποία θα μετατρέπονται σε ελβετικά φράγκα οι τυχόν καταβολές σε ευρώ που πραγματοποιούν οι οφειλέτες καθ’ όλη τη διάρκεια αποπληρωμής του δανείου τους, πιθανολογήθηκε πως είναι αόριστος και ασαφής και επομένως καταχρηστικός και άκυρος.