A- A+
FT: Γιατί η Ελλάδα έχει κίνητρο για βγει από το ευρώ αν δεν μειωθεί κι άλλο το χρέος της
Την εκτίμηση ότι η Ελλάδα έχει κίνητρο να φύγει οικειοθελώς από το ευρώ εάν δεν πετύχει νέα απομείωση του δημόσιου χρέους της, διατυπώνει ο Wolfgang Münchau, αναλυτής των Financial Times.

«Ηταν η πιο τίμια και διαυγής ανάλυση από επίσημο οργανισμό για την κρίση στην ευρωζώνη μέχρι σήμερα. Μέσα σε 50 μόνο σελίδες, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο παρήγαγε μια ακριβή και σοβαρή ανάλυση για το τι πήγε στραβά με το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης» αναφέρει ο Münchau στην ανάλυσή του.

Και προσθέτει ότι «ήταν επίσης μια κατακραυγή της επικρατούσας άποψης για την ευρωπαϊκή πολιτική. Οι σχολιαστές -όπως και εγώ- επιτίθενται σε αυτήν την άποψη εδώ και τρία χρόνια. Είναι η πρώτη φορά που ένας επίσημος θεσμός ενώνει μαζί μας τη φωνή του».

Τα λάθη

Όπως τονίζει ο Münchau, σύμφωνα με το ΔΝΤ, το θεμελιώδες σφάλμα ήταν η υπερβολική αισιοδοξία για την οικονομική ανάπτυξη.

Ήταν λάθος κυρίως με την έννοια ότι προκάλεσε κι άλλα λανθασμένα συμπεράσματα για τη μείωση του χρέους, τις πιέσεις στον τραπεζικό τομέα, την ταχύτητα των μεταρρυθμίσεων και τη βιωσιμότητα του χρέους.

Επιπλέον, δεν ήταν ένα απλό σφάλμα από κακοτυχία. Οι σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις της συμφωνημένης ελληνικής προσαρμογής δεν ήταν απλώς ορατές: τις είχαν πράγματι προβλέψει πολλοί επικριτές, όπως παραδέχεται ανοιχτά το ΔΝΤ.

Το άλλο μεγάλο λάθος που παραδέχεται η ανάλυση αφορά τον υπερβολικά μεγάλο χρόνο που πέρασε μέχρι να συμφωνηθεί η αναδιοργάνωση του ελληνικού χρέους. Όταν έγινε η συμφωνία, οι περισσότεροι ιδιώτες επενδυτές είχαν ήδη αποχωρήσει.

Και οι επιπτώσεις

Οι επιπτώσεις αυτών των συσσωρευμένων σφαλμάτων είναι βαριές. Το πιο σημαντικό είναι ότι καθιστούν αδύνατη την επίλυση της κρίσης μέσα στις παρούσες παραμέτρους.

Σε ξεχωριστή ανάλυση το ΔΝΤ κατέληξε ότι η ανάλυση για τη βιωσιμότητα του χρέους πάνω στην οποία στηρίχθηκε η διάσωση του 2012 της Ελλάδας είναι ήδη άκυρη.

Καταλήγει στο ότι θα πρέπει να γίνει κι άλλο ξαλάφρωμα από το χρέος απ' όσο έχει προβλεφθεί -περίπου 7% του ΑΕΠ- για να γίνει εφικτός ο στόχος βιωσιμότητας του χρέους του 124% το 2020 και του 110% το 2022.

Στη συμφωνία του 2012 αναγνωρίζεται τρύπα 4% του ΑΕΠ που εξακολουθεί να πρέπει να καλυφθεί. Αυτή η εκτίμηση δεν ακούγεται πολύ μεγάλη, αλλά στηρίζεται κι αυτή σε θετικές προϋποθέσεις. Και είναι, όπως πάντα, ο ελάχιστος αριθμός.

Γιατί συμφέρει το Grexit

«Χωρίς μια ρεαλιστική προοπτική ανακούφισης από το χρέος, όμως, η Ελλάδα θα έχει ένα λογικό οικονομικό κίνητρο να φύγει από την ευρωζώνη, όταν πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα και εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας που θα της δώσουν τη δυνατότητα να ευνοηθεί από μια υποτίμηση και στάση πληρωμών. Αυτή η ώρα δεν έχει έρθει, αλλά πλησιάζει» σημειώνει ο Münchau.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η επικριτική ανάλυση του ΔΝΤ είναι επίσης διαυγής όσον αφορά την περιγραφή των πολιτικών προβλημάτων που αντιμετώπισε ως μέλος της τρόικας.

«Το ΔΝΤ είναι σαφέστατο ότι δεν νιώθει καθόλου καλά με την υποβάθμισή του στη θέση του ελάσσονος εταίρου, δεδομένου ότι είναι ο μόνος θεσμός στην τρόικα που έχει κάποια τεχνογνωσία στην επίλυση κρίσεων» αναφέρει σχετικά.

«Αν κρίνουμε από την έντονη αντίδραση του Ευρωπαίου οικονομικού επιτρόπου Olli Rehn, πιστεύω ότι οι ρυθμιστές της ευρωζώνης θα αγνοήσουν τις συστάσεις» επισημαίνει ο αναλυτής των FT.

Όπως υπογραμμίζει, η γερμανική κυβέρνηση είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα αποδεχτεί τέτοια συμπεράσματα.

«Αν το ΔΝΤ σοβαρολογεί με την ανάλυσή του -όπως θα έπρεπε- θα πρέπει είτε να επιβάλει αλλαγή πολιτικής, είτε να είναι έτοιμο να εγκαταλείψει την τρόικα» καταλήγει ο Münchau.