Πρόκειται για την γνωστή ιστορία με τα στεγαστικά δάνεια σε ελβετικό φράγκο, που χορηγήθηκαν σε περίπου 70.000 νοικοκυριά έως και το 2007, με «τυράκι» τα πολύ χαμηλά επιτόκια του νομίσματος, που εξασφάλιζαν πολύ μικρές μηνιαίες δόσεις.

Πώς την πάτησαν

Ωστόσο, μετά το ξέσπασμα της κρίσης, οι επενδυτές στράφηκαν στο ελβετικό νόμισμα, θεωρώντας πως είναι πιο ασφαλές, με αποτέλεσμα να ανατιμηθεί έως και 40% σε σχέση με το ευρώ.

Αυτό αυτόματα αύξησε κατά το ποσοστό της ανατίμησης τόσο το ποσό της μηνιαίας δόσης, όσο και το υπόλοιπο της οφειλής.

Για παράδειγμα, εάν κάποιος χρωστούσε 100.000 ευρώ, με τη νέα ισοτιμία το υπόλοιπό του μπορεί να αυξήθηκε ακόμη και στις 140.000 ευρώ.

Κι αυτό διότι χρωστάει ελβετικά φράγκα στην τράπεζα κι ως εκ τούτου μετά την ανατίμησή του, χρειάζεται περισσότερα ευρώ για την αποπληρωμή τους.

Τι αποφάσισε ο Άρειος Πάγος

Me ισχυρή πλειοψηφία η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με την υπ΄ αριθμ. 4/2019 απόφασή της απέρριψε αίτηση δανειολήπτριας σε ελβετικό φράγκο που ζητούσε να αναιρεθεί η 8713/2016 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης.

Οι δικαστές έκριναν ότι ο δανειακός όρος της σύμβασης είναι δηλωτικός όρος της δανειακής σύμβασης και επομένως εκφεύγει του ελέγχου καταχρηστικότητας, δηλαδή δεν υπόκειται σε έλεγχο καταχρηστικότητας από τα δικαστήρια.

Η δανειολήπτρια ζητούσε να κριθεί άκυρος ως καταχρηστικός, ο όρος της δανειακής συμβάσεως σε ξένο νόμισμα (Ελβετικό φράγκο) με ρήτρα αποπληρωμής είτε στο ξένο νόμισμα είτε σε ευρώ, με βάση την τρέχουσα συναλλαγματική ισοτιμία με το ευρώ κατά τον χρόνο πληρωμής.

Ως εκ τούτου, θέμα κουρέματος των συγκεκριμένων στεγαστικών δανείων λόγω ισοτιμίας, δεν υφίσταται.