Οι πληροφορίες που μεταδίδονται από τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία είναι συγκεχυμένες, υποδηλώνοντας την αδυναμία των συμμετεχόντων στις συζητήσεις να καταλήξουν σε ένα συμβιβασμό που θα επικυρωθεί από τη Σύνοδο Κορυφής.

Το ύψος του κουρέματος του ελληνικού χρέους, ο τρόπος στήριξης των τραπεζών και η λειτουργία του προσωρινού μηχανισμού στήριξης (EFSF) την επομένη της «κουρεμένης» ευρωζώνης, αναζητούν απαντήσεις.

Οι ευρωπαϊκές τράπεζες ασκούν πιέσεις για μείωση της συμμετοχής τους στο νέο χρηματοδοτικό σχήμα της χώρας μας, ζητώντας «κούρεμα» λίγο υψηλότερο από 40%, ώστε η αναδιάρθρωση να γίνει σε εθελοντική βάση.

Από την άλλη πλευρά, οι Γερμανοί θέλουν η διαγραφή στο ελληνικό χρέος να φτάσει στο 60%, ώστε να μπορέσει να καταστεί βιώσιμο και η Ελλάδα να κάνει μία νέα αρχή σε υγιείς βάσεις.

Τι ζητούν οι ελληνικές τράπεζες

Με δεδομένο ότι το «κούρεμα» στο χρέος θα ξεπεράσει το 40%, οι ελληνικές τράπεζες προωθούν τη λύση της στήριξής τους με προνομιούχες μετοχές μέσω του EFSF, εκτιμώντας ότι δεν μπορούν από μόνες τους να καλύψουν το σύνολο των ζημιών που θα προκύψουν.

Με τον τρόπο αυτό θα αποφύγουν την κρατικοποίησή τους, η οποία θεωρείται βεβαία εάν η κεφαλαιακή τους ενίσχυση πραγματοποιηθεί με την έκδοση και πώληση κοινών μετοχών στο νεοσύστατο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ).

Η προσφυγή στο ΤΧΣ σημαίνει κρατικοποίηση, καθώς οι αυξήσεις θα πραγματοποιηθούν δια νόμου σε πολύ χαμηλές τιμές, με κίνδυνο να περάσει το σύνολο του εγχώριου τραπεζικού συστήματος στα χέρια της τρόικας, που θα χρηματοδοτήσει το συγκεκριμένο μηχανισμό με 30 δισ. ευρώ.