Ειδικότερα, μέσα από εξελιγμένα συστήματα ανίχνευσης, όταν διαπιστωθούν συναλλαγές που αποκλίνουν σημαντικά από τη συνήθη συναλλακτική συμπεριφορά του κατόχου, ενεργοποιούνται οι μηχανισμοί προειδοποίησης.

Πώς λειτουργεί

Για παράδειγμα, αν κάποιος κάνει μία αγορά 2.000 ευρώ, ενώ η μέση αξία των συναλλαγών του με την ίδια κάρτα δεν ξεπερνά τα 100 ευρώ, άμεσα χτυπάει «καμπανάκι» από τα συστήματα ελέγχου της τράπεζας.

Σε αυτήν την περίπτωση, μπλοκάρεται μία πιθανώς ύποπτη συναλλαγή και άμεσα ειδοποιείται υπάλληλος της τράπεζας για τον περαιτέρω έλεγχο της υπόθεσης.

Ο τελευταίος επικοινωνεί τηλεφωνικά με τον κάτοχο της κάρτας, ώστε να επιβεβαιωθεί αν πρόκειται για κρούσμα απάτης ή όχι, ώστε να ξεμπλοκάρει τη συναλλαγή ή να την ακυρώσει.

Σε περίπτωση δεν καταστεί εφικτή η επικοινωνία με τον πελάτη, είναι πιθανόν η τράπεζα να αναστείλει προσωρινά τη δυνατότητα διενέργειας συναλλαγών της κάρτας.

3 στους 10 πληρώνουν τη ζημιά

Πρόκειται για μία πολύ χρήσιμη υπηρεσία όχι μόνο για τις τράπεζες, αλλά και για τους κατόχους των καρτών, καθώς εάν οι τελευταίοι ευθύνονται για την χρήση της κάρτας από τρίτον, δεν αποζημιώνονται.

Κι αυτό διότι, οι ζημιές επιμερίζονται στα συμβαλλόμενα μέλη της συναλλαγής (τράπεζα, πάροχος υπηρεσιών πληρωμών, πελάτης) ανάλογα με την υπαιτιότητά τους.

Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, στο α΄ εξάμηνο του 2021, το μεγαλύτερο μέρος της ζημίας, σε ποσοστό 47%, επιβάρυνε τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών που αποδέχονται συναλλαγές καρτών.

Το 24% της αξίας των περιστατικών απάτης χρεώθηκε στην τράπεζα και το 29% στους κατόχους των καρτών.

Δηλαδή 3 στα 10 ευρώ παράνομων συναλλαγών επιβάρυναν το χρήστη της κάρτας, καθώς προέκυψε ότι είχε και αυτός ή μόνο αυτόςευθύνη για τη χρησιμοποίησή της από τρίτους.