Σε σχεδόν άτοκους λογαριασμούς είναι παρκαρισμένες καταθέσεις της τάξης των 60 δισ. ευρώ στις τράπεζες, με το μέσο επιτόκιο να φτάνει μετά βίας το 0,03%.
Τα επιτόκια των λογαριασμών ανοιχτής ζήτησης, χωρίς δηλαδή χρονική δέσμευση, με δυνατότητα άμεσης ανάληψης των χρημάτων είχαν πάντοτε τα χαμηλότερα επιτόκια.
Και για αυτό το λόγο, ειδικά μετά το ξέσπασμα της κρίσης του 2010, οι καταθέτες έδειχναν σαφή προτίμηση στις προθεσμιακές καταθέσεις.
Σήμερα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι λογαριασμοί Ταμιευτηρίου αποτελούν την πρώτη επιλογή των ιδιωτών, για διατήρηση ρευστότητας στις τράπεζες.
Ωστόσο, η ετησιοποιημένη απόδοση που προσφέρουν είναι αστεία, καθώς διαμορφώνεται σε μόλις 0,03%, μειωμένη κατά 50% σε σχέση με τον περασμένο Νοέμβριο.
Στις αρχές του 2013 βρισκόταν μία ανάσα από το 0,50%. Ωστόσο, έκτοτε έχουν αλλάξει πολλά. Κυρίως όμως η νομισματική πολιτική αρνητικών επιτοκίων που ακολουθεί η ΕΚΤ.
Φυγή από τις προθεσμιακές
Την ίδια στιγμή, σημαντική είναι η πτώση που εμφανίζουν και τα επιτόκια των λογαριασμών προθεσμίας.
Οι καταθέσεις διάρκειας έως και 1 έτους προσφέρουν (στοιχεία Ιουνίου 2020) μέση απόδοση 0,26%, ενώ θα υπάρξει και νέα πτώση τους επόμενους μήνες.
Μπορεί τα επιτόκια αυτά να είναι υψηλότερα των αντίστοιχων στο Ταμιευτήριο, ωστόσο τους τελευταίους μήνες καταγράφεται μία σαφής στροφή σε προϊόντα ανοιχτής ζήτησης από τους αποταμιευτές.
Συγκεκριμένα, το δωδεκάμηνο έως και το τέλος του περασμένου Ιουνίου, τα υπόλοιπα των προϊόντων ανοιχτής ζήτησης (ταμιευτήριο, τρεχούμενοι λογαριασμοί) έχουν φουσκώσει κατά 10 δισ. ευρώ.
Την ίδια περίοδο τα υπόλοιπα των προθεσμιακών καταθέσεων έχουν πέσει κατά 4 δισ. ευρώ περίπου.
Δηλαδή όχι μόνο φεύγουν χρήματα από τις προθεσμιακές καταθέσεις, αλλά και τα νέα που εισέρχονται στο τραπεζικό σύστημα καταλήγουν σε ανοιχτούς λογαριασμούς.
Οι τράπεζες θεωρούν ότι οι καταθέτες δεν μπαίνουν στη διαδικασία να ασχοληθούν με τις προθεσμιακές καταθέσεις, λόγω των πολύ χαμηλών επιτοκίων που προσφέρουν.