Σύμφωνα με πηγές μας, οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών καλούνται μέχρι και τον ερχόμενο Απρίλιο να πετύχουν σημαντικά πρόοδο στο κομμάτι των πλειστηριασμών.

Δηλαδή, θα πρέπει να βγάλουν στο σφυρί όσο το δυνατόν περισσότερα ακίνητα, ώστε να αποδείξουν στην ΕΚΤ ότι τα ενέχυρα που διακρατούν, δηλαδή κυρίως κατοικίες, αξίζουν όσο τα δείχνουν οι τράπεζες στα βιβλία τους.

Βγάλτε τους έξω!

Για να αποδειχθεί όμως ότι οι τράπεζες κάνουν καλά τη δουλειά τους θα πρέπει μέσα στους επόμενους μήνες:

- Να προχωρήσουν σε όσο το δυνατόν περισσότερους πλειστηριασμούς

- Εάν δεν εκδηλωθεί ενδιαφέρον από άλλους ιδιώτες να αποκτήσουν οι ίδιες τα ακίνητα

- Να προχωρήσουν μέσα σε ένα δίμηνο περίπου μετά τον πλειστηριασμό, σε εξώσεις των δανειοληπτών

Μόνο σε αυτήν την περίπτωση θα μπορέσουν να αποδείξουν στην ΕΚΤ ότι είναι διατεθειμένες να ρευστοποιήσουν τα ακίνητα και να βάλουν στα ταμεία τους χρήματα.

Ο κίνδυνος από Φρανκφούρτη

Διαφορετικά, η ΕΚΤ θα θεωρήσει ότι τα ακίνητα που κατασχέθηκαν είναι μη αξιοποιήσιμα, άρα δεν έχουν αξία για τις τράπεζες.

Σε αυτήν την περίπτωση, ο επόπτης θα αναγκάσει τους τέσσερις συστημικούς ομίλους να διενεργήσουν περαιτέρω προβλέψεις, οι οποίες θα μειώσουν την καθαρή τους θέση, λόγω των ζημιών που θα προκαλέσουν.

Εάν αυτές οι ζημιές είναι μεγάλες, ο κλάδος κινδυνεύει με μία τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση, μετά το ξέσπασμα της κρίσης.

Και πλέον, οι κανονισμοί προβλέπουν διάσωση τραπεζών με bail-in, δηλαδή με κούρεμα αν χρειαστεί και των καταθέσεων, στην περίπτωση που τα κεφάλαια που λείπουν δεν τα εισφέρουν ιδιώτες.

• Το δίλημμα του 2018 λοιπόν είναι για τις τράπεζες: Εξώσεις ή νέες αυξήσεις κεφαλαίου