Συνολικά 70.000 δάνεια της συγκεκριμένης κατηγορίας χορηγήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια σε Έλληνες την τετραετία 2006 - 2009.
Λόγω της υποχώρησης του ευρώ έναντι του ελβετικού νομίσματος, το χρωστούμενο κεφάλαιο αυξήθηκε σημαντικά, παρά το πολύ χαμηλά επιτόκια τα οποία ισχύουν έως και σήμερα.
Οι υποθέσεις
Η νέα απόφαση ανατρέπει πλήρως τα δεδομένα, καθώς επαναφέρει τις μηνιαίες δόσεις και το υπόλοιπο του δανείου στα επίπεδα που βρίσκονταν την ημέρα που χορηγήθηκε το δάνειο.
Με τον τρόπο αυτό, όλη η ανατίμηση του φράγκου έναντι του ευρώ επί της ουσίας «ακυρώνεται», δίνοντας ανάσα κυρίως σε όσους αποπλήρωναν έως σήμερα έστω και μέρος των δόσεών τους.
Κι αυτό διότι δεν κινδυνεύουν από καταγγελία του δανείου τους, εφόσον τα χρήματα που έχουν πληρώσει είναι βάση της αρχικής ισοτιμίας ευρώ - φράγκου.
Το αίτημα των δανειοληπτών
Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, δέχθηκε το σκεπτικό της συλλογικής αγωγής που κατέθεσαν η Γενική Ομοσπονδία Καταναλωτών Ελλάδας (ΙΝΚΑ) και οι ενώσεις καταναλωτών Κρήτης (ΙΝΚΑ) και Αιτωλοακαρνανίας, με την πρόσθετη παρέμβαση του Συλλόγου Δανειοληπτών Ελβετικού Φράγκου (ΣΥΔΑΝΕΦ).
Οι δανειολήπτες αυτοί, εξαιτίας της αλλαγής της ισοτιμίας του νομίσματος έναντι του ευρώ, έφτασαν να πληρώνουν "χρυσά" τα ληφθέντα ποσά, όπως υποστηρίζει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Αριάδνη Νούκα, μία από τους τέσσερις δικηγόρους που χειρίστηκαν την υπόθεση.
Στην ουσία, οποιαδήποτε καταβολή πραγματοποιούσαν οι δανειολήπτες για την εξόφληση του δανείου τους εξανεμιζόταν στις συναλλαγματικές ισοτιμίες, ενώ το κεφάλαιο που πραγματικά δανείστηκαν, αυξανόταν διαρκώς αντί να μειώνεται.
Η κ. Νούκα χαρακτηριστικά αναφέρει ότι «αν θα θέλαμε να δώσουμε ένα αριθμητικό παράδειγμα [...] η επιβάρυνση μπορεί να ανερχόταν ακόμη και σε 95.000 ευρώ για ένα δάνειο 125.000 ευρώ. Το παράδειγμα αυτό είναι πραγματικό και όχι υποθετικό».
Το σκεπτικό της απόφασης
Ειδικότερα το διατακτικό της απόφασης, που εκδόθηκε στις 24/5, απαγορεύει στην τράπεζα να διατυπώνει, να επικαλείται και να χρησιμοποιεί στις συναλλαγές της με τους εν λόγω καταναλωτές τον γενικό όρο, σύμφωνα με τον οποίο «η αποπληρωμή του δανείου λαμβάνει χώρα με την τρέχουσα τιμή πώλησης του νομίσματος την ημέρα της καταβολής».
Επίσης, μεταξύ άλλων, απαγορεύει στην τράπεζα την καταγγελία των συμβάσεων των δανείων, εάν οι δανειολήπτες καταβάλλουν στο ισόποσό τους σε ευρώ τις τοκοχρεωλυτικές τους δόσεις σε CHF (ελβετικό φράγκο), βάσει της ισοτιμίας των δύο νομισμάτων «κατά τον χρόνο εκταμίευσης του δανείου και χορήγησης σε ευρώ».
Πρακτικά το δικαστήριο επανέφερε την ισοτιμία αποπληρωμής των δανείων σε ελβετικό φράγκο στην αρχική ισοτιμία εκταμίευσης, τόσο για τις μελλοντικές καταβολές, όσο και για τις παρελθοντικές.
Σαν επένδυση
Οι παραδοχές του δικαστηρίου που οδήγησαν στη θετική έκβαση για τους δανειολήπτες αναφέρουν ότι οι συμβάσεις αυτές δεν ήταν συνηθισμένες, αλλά έφεραν έντονο το στοιχείο του επενδυτικού εγχειρήματος.
Προσθέτουν ότι η τακτική ενημέρωσης από πλευράς τραπεζών δεν πληρούσε το αναγκαίο πλαίσιο ενημέρωσης και τις ασφαλιστικές δικλείδες που αυτό προβλέπει.
Οι τέσσερις δικηγόροι που χειρίστηκαν την υπόθεση -Αριάδνη Νούκα, Ιωάννης Μυταλούλης, Μάριος Μαρινάκος και Αναστάσιος Σανδαλάκης- ανέφεραν ότι επρόκειτο για μια ιστορική απόφαση και για μια σημαντικότατη δικαστική εξέλιξη για την αναγκαία και δίκαιη προστασία των δανειοληπτών σε ελβετικό φράγκο.