A- A+
Σχέδιο της Κομισιόν για επιβολή προληπτικών capital controls σε προβληματικές τράπεζες
Σχέδιο που προβλέπει την επιβολή προληπτικών capital controls σε τράπεζες που κινδυνεύουν να καταρρεύσουν επεξεργάζεται η Ευρωπαίκή Επιτροπή.

Σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα των Financial Times, στόχος της ρύθμισης είναι να προλαμβάνεται η εκροή καταθέσεων σε τράπεζες που είναι προβληματικές και δύσκολα θα αποφύγουν τη χρεοκοπία.

Λεφτά για ...«κούρεμα»

Με τον τρόπο αυτό, θα διακόπτεται η αιμορραγία καταθέσεων από τους πελάτες της προβληματικής τράπεζες, ούτως ώστε σε περίπτωση διάσωσης, να υπάρχει η δυνατότητα συμβολής και των καταθετών σε αυτήν.

Για παράδειγμα, εάν ένα πιστωτικό ίδρυμα αντιμετωπίζει κεφαλαιακό πρόβλημα, οι ευρωπαϊκές αρχές θα μπορούν να επιβάλλουν μόνο σε αυτό περιορισμούς στις αναλήψεις, ώστε να ανακοπούν οι εκροές καταθέσεων.

Με τον τρόπο αυτό, οι πηγές για την κεφαλαιακή ενίσχυσή του θα διευρύνονται, με τα λεφτά των ...καταθετών του.

Η περίπτωση της Ελλάδας

Σημειώνεται πως σε αυτή τη φάση η οδηγία είναι αδιάφορη για την Ελλάδα, καθώς ήδη όλες οι τράπεζες βρίσκονται υπό καθεστώς capital controls.

Αυτό θα είχε νόημα πχ. πριν το καλοκαίρι του 2015 και το δημοψήφισμα, όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά για τον κλάδο λόγω των χειρισμών της κυβέρνησης και οι εκροές είχαν αυξηθεί σημαντικά (40 δισ. ευρώ σε 6 μήνες).

Τότε διαφαινόταν κίνδυνος μίας νέας ανακεφαλαιοποίησης του συστήματος και θα μπορούσαν να ληφθούν προληπτικά μέτρα.

Πλέον, με την εφαρμογή της οδηγίας του bail in, βάση της οποίας μπορούν να «κουρευτούν» υπό προϋποθέσεις οι καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ, η παραπάνω ρύθμιση αποκτά νόημα.

Bail in κατά περίπτωση

Η Κομισιόν εκτός από τα παραπάνω, θέλει να περιλάβει στη σχετική κοινοτική νομοθεσία την πρόβλεψη για κατά περίπτωση χρήση του εργαλείου του bail in.

Σε αντίθεση με το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης που θέλει η συμμετοχή πιστωτών, μετόχων και καταθετών να φτάνει στο 8% του ενεργητικού της προβληματικής τράπεζας, η Επιτροπή δε θέλει να τεθούν ελάχιστα όρια.

Στόχος είναι κάθε περίπτωση εξυγίανσης πιστωτικού ιδρύματος να εξετάζεται ξεχωριστά, και το Συμβούλιο να αποφασίζει με ποια μέσα θα γίνει διάσωση, έχοντας τη δυνατότητα να αποκλείσει καταθέτες και πιστωτές από το σχήμα.

Με τον τρόπο αυτό, εάν το κόστος διάσωσης με τα χρήματα των καταθετών ενέχει κίνδυνο για τη συστημική ευστάθεια του τραπεζικού κλάδου, θα επιλέγονται άλλοι τρόποι.