Συγκεκριμένα, το μέσο επιτόκιο των νέων λογαριασμών προθεσμίας με διάρκεια έως και 1 έτος διαμορφώθηκε σε 1,81% από 1,80% το Φεβρουάριο, παραμένοντας ουσιαστικά αμετάβλητο.

Την ίδια περίοδο, η μέση απόδοση στις προθεσμιακές καταθέσεις διάρκειας από 13 έως 24 μήνες κατέγραψε μεγαλύτερη αύξηση που έφτασε τις 5 μονάδες βάσης. Το μέσο επιτόκιο διαμορφώθηκε σε 1,73%.

Μικρό το δείγμα

Η άνοδος αυτή οφείλεται στο «παζάρι» που έκαναν ορισμένοι καταθέτες για να «κλείσουν» τα χρήματά τους για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, δεδομένου του κλίματος αβεβαιότητας που επικρατεί.

Σημειώνεται πάντως πως το σχετικό δείγμα είναι πολύ μικρό και δεν μπορούν να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα.

Σε κάθε περίπτωση οι τράπεζες προσπαθούν να συγκρατήσουν το κόστος άντλησης ρευστότητας από τους καταθέτες στα τρέχοντα ιστορικά χαμηλά.

Σπάνε προθεσμιακές

Μέχρι στιγμής τα καταφέρνουν. Θεωρούν ότι λίγες μονάδες βάσης υψηλότερα δεν πρόκειται να πείσουν τους καταθέτες να επιστρέψουν χρήματα στις τράπεζες.

Ως εκ τούτου παίζουν όσο μπορούν «άμυνα», ώστε να περιορίσουν την επιβάρυνση από τα έξοδα για τόκους που καταβάλλουν, λόγω του αποκλεισμού τους από τις αγορές.

Η ζήτηση πάντως για τα προϊόντα κλειστής διάρκειας έχει μειωθεί σημαντικά. Από τις εκροές ύψους 5,35 δισ. ευρώ που σημειώθηκαν από τα νοικοκυριά το Φεβρουάριο, τα 4,1 δισ. ευρώ «τραβήχθηκαν» από προθεσμιακές καταθέσεις.

Από τα τέλη Νοεμβρίου, η πτώση των υπολοίπων στους λογαριασμούς προθεσμίας έχει φτάσει στα 15,92 δισ. ευρώ, αποτελώντας το 65% των συνολικών εκροών της περιόδου, που έχει πλέον διαμορφωθεί στα 23,8 δισ. ευρώ.

Μάλιστα, η μείωση στα υπόλοιπα των φυσικών προσώπων προέρχεται αποκλειστικά από τις προθεσμιακές καταθέσεις, που είτε διακόπτονται πρόωρα ή δεν ανανεώνονται.