A- A+
Γερμανικό Ινστιτούτο: Έτσι μπορεί να φύγει μία χώρα από την Ευρωζώνη
Τον τρόπο με τον οποίο μπορεί μία χώρα να αποχωρήσει από την ευρωζώνη, εάν δεν κάνει μεταρρυθμίσεις, παρουσιάζει μελέτη του Ινστιτούτου της γερμανικής Οικονομίας.

Αποσπάσματα και συμπεράσματα της μελέτης παρουσιάζει σε δημοσίευμά του το Capital.gr, κάνοντας λόγο για εκρηκτική... μελέτη που δημοσιεύτηκε την επόμενη μέρα των Εθνικών Εκλογών στην Ελλάδα (26 Ιανουαρίου).

Σύμφωνα με τη μελέτη, αν υπάρξει πλήρης άρνηση των μεταρρυθμίσεων από ένα κράτος της ΟΝΕ, τότε «η κεντρική τράπεζα της ίδιας χώρας θα αποκλείεται από το ευρωσύστημα».

Και αυτό αυτό «θα αποτελούσε στην πραγματικότητα τον αποκλεισμό του εν λόγω κράτους από την ΟΝΕ».

Ακολουθεί το δημοσίευμα της οικονομικής ιστοσελίδας Capital.gr:

«Τίτλος της μελέτης, έκτασης 51 σελίδων, είναι ο εξής: “Πώς πρέπει η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση να μεταχειριστεί τα κράτη που είναι απρόθυμα να κάνουν μεταρρυθμίσεις”.

Αντικείμενο της δεν είναι άλλο από το πώς μπορεί να διαμορφωθεί ένα ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο προκειμένου μία χώρα-μέλος της ευρωζώνης να φύγει από αυτή, χωρίς να φύγει -όμως- από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η μελέτη υπογράφεται από τους Γερμανούς οικονομολόγους Thomas Schuster και Juergen Matthes.

Είναι η πρώτη φορά που μία τέτοια έκθεση γερμανικού οικονομικού think tank δημοσιεύεται και ήδη έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον του γερμανικού πολιτικού κόσμου. Ο κ. Θόρστεν Σέφερ-Γκιούμπελ, αντιπρόεδρος των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών (SPD) oι οποίοι συγκυβερνούν τη χώρα με τους Χριστιανοδημοκράτες της Άνγκελα Μέρκελ, δήλωσε χθες στην ηλεκτρονική σελίδα της Handelsblatt πως “Δεν πιστέυω σε τέτοιου είδους λύσεις. Μία αποχώρηση μιας χώρας από την ευρωζώνη θα είχε πολιτικές, οικονομικές και πάνω από όλα ψυχολογικές αρνητικές συνέπειες”.

Από την πρώτη, κυριολεκτικά, γραμμή της εν λόγω μελέτης αναφέρεται πως “Οι βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα αποκάλυψαν πως η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση δεν έχει καμία σαφή διαδικασία για το πώς πρέπει να μεταχειριστούν τα κράτη τα οποία στα πλαίσια ενός προγράμματος στήριξης δεν επιθυμούν να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις.

"Δεμένο" με αυτή την έλλειψη νομικού πλαισίου είναι και το ερώτημα, αν μία έξοδος ή αποκλεισμός από την ΟΝΕ μπορεί να αποτελέσει μία εφαρμόσιμη λύση”.

Η μελέτη του IW “αναπτύσσει τη βάση με την οποία μπορούν να μετριαστούν κατ΄ ελάχιστον τα επαπειλούμενα οικονομικά προβλήματα από μία έξοδο” από την ευρωζώνη, σύμφωνα με τους συντάκτες της.

Από το IW, αναφέρουν πως:

1. “Πρώτα απ΄ ολα απαιτείται, μεσοπρόθεσμα, να δημιουργηθεί μία νομική οδός για μία έξοδο από την ΟΝΕ (όχι από την ΕΕ)”.

2. Δεύτερον, αν παραβιάζεται το πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων σε ένα κράτος “πρέπει να αποφασίζεται από την ΕΕ το πάγωμα των πληρωμών των δόσεων”.

3. Τρίτον“αν υπάρξει πλήρης άρνηση των μεταρρυθμίσεων” από ένα κράτος της ΟΝΕ, τότε “η κεντρική τράπεζα της ίδιας χώρας θα αποκλείεται από το ευρωσύστημα”. Αυτό “θα αποτελούσε στην πραγματικότητα τον αποκλεισμό” του εν λόγω κράτους “από την ΟΝΕ” σημειώνεται από το IW.

Οι συντάκτες της εν λόγω μελέτης απορρίπτουν το ενδεχόμενο ενός νέου νομίσματος τύπου κουπονιού για τα κράτη που θα αποκλειστούν από την ΟΝΕ ή ενός παράλληλου νομίσματος.

Στη μελέτη αναλύονται εκτενώς:

• Οι οικονομικές συνέπεπιες μίας εξόδου ή αποκλεισμού ενός κράτους από την ευρωζώνη.

• Τα συγκεκριμένα προβλήματα από μία έξοδο και οι στρατηγικές για τη μείωση των κινδύνων.

• Η απόφαση ενός παγώματος των δόσεων από το πρόγραμμα στήριξης.

Τέλος στη μελέτη υπάρχει μια συνοπτική ιστορία νομισματικών ενώσεων οι οποίες διαλύθηκαν, ξεκινώντας από το 1865 με τη “Λατινική νομισματική ένωση” φτάνοντας στην Τσεχοσλοβακία το 1993.