A- A+
Αναστολή πλειστηριασμών για χρέη έως 200.000 ευρώ έως 30/6 - Πώς να ρυθμίσετε τα δάνειά σας
Πέρασε από τη Βουλή τροπολογία που αναστέλλει έως και τις 30 Ιουνίου 2011 τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας για χρέη που δεν υπερβαίνουν τα 200.000 ευρώ. Όλες οι επιλογές αναδιάρθρωσης χρεών.

Η τροπολογία αφορά τόσο τους πλειστηριασμούς που επισπεύδονται από τις τράπεζες για ποσά που δεν υπερβαίνουν το ποσό των 200.000 ευρώ, όσο και τους πλειστηριασμούς που επισπεύδονται από οποιονδήποτε σε βάρος της πρώτης ή της μοναδικής κατοικίας του οφειλέτη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Σε τρία στάδια η ένταξη στο νέο νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά

Η παράταση κρίθηκε αναγκαία προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις που έχουν περιέλθει σε αδυναμία πληρωμής να ανακάμψουν, να αναδιοργανώσουν σε μία εξαιρετικά δύσκολη οικονομική συγκυρία την κάλυψη των αναγκών τους και να επιδιώξουν την καλύτερη δυνατή διευθέτηση και εξυπηρέτηση των οφειλών τους.

Με τον τρόπο αυτό θα διευκολυνθούν οι διαπραγματεύσεις και συζητήσεις ανάμεσα στα πιστωτικά ιδρύματα, τους λοιπούς πιστωτές και τους οφειλέτες για την εξεύρεση μίας συμβιβαστικής λύσης στην αποπληρωμή των χρεών στις περιπτώσεις μόνιμης αδυναμίας πληρωμής.

Επιπλέον, οι οφειλέτες που βρίσκονται πραγματικά σε μόνιμη αδυναμία θα έχουν τη δυνατότητα, σε περίπτωση που δεν ευδοκιμήσει ο συμβιβασμός, να οργανώσουν την προστασία τους μέσα από τη δικαστική ρύθμιση των χρεών.

Σημειώνεται δε ότι με την τροπολογία δίνεται μία τελευταία παράταση αναστολής των πλειστηριασμών και για μία περίοδο που είναι πλέον επαρκής για να αξιοποιηθεί από τους υπερχρεωμένους οφειλέτες η σχετική προστατευτική νομοθεσία και να ρυθμιστεί το μεγάλο μέρος των εκκρεμών υποθέσεων.

===========================================================================

- Βρείτε το φθηνότερο πρόγραμμα μεταφοράς καταναλωτικών δανείων και καρτών
-
Βρείτε το φθηνότερο πρόγραμμα μεταφοράς υπολοίπου από κάρτα σε κάρτα

===========================================================================

Οι τράπεζες συνεχίζουν να αναχρηματοδοτούν οφειλές από στεγαστικά, καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες μέσω των προγραμμάτων αναδιάρθρωσης που προσφέρουν. Με τον τρόπο αυτό έπιδώκουν την ελάφρυνση των μηνιαίων δόσεων, ώστε να μπορούν να αποπληρωθούν από τους δανειολήπτες.

ΟΙ ΛΥΣΕΙΣ ΑΝΑ ΠΡΟΪΟΝ

Στεγαστικά δάνεια

1 ΕΠΙΜΗΚΥΝΣΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

Νοικοκυριό έλαβε το 2005 στεγαστικό δάνειο 150.000 ευρώ, με διάρκεια 20 έτη. Η δόση του σήμερα, πέντε χρόνια μετά, με επιτόκιο 5%, ανέρχεται σε 990 ευρώ, ενώ το υπόλοιπο που χρωστάει στην τράπεζα φθάνει στα 125.000 ευρώ.

Το νοικοκυριό θέλει να μειώσει τη δόση του και επιλέγει τη μέθοδο της επιμήκυνσης της διάρκειας ως την πλήρη εξόφληση του δανείου. Αν επαναφέρει την αρχική διάρκειά του στα 20 χρόνια, η δόση πέφτει στα 825 ευρώ, δηλαδή θα διαμορφωθεί χαμηλότερα κατά 17%. Ωστόσο, μέσα σε αυτή την έξτρα πενταετία, ο δανειολήπτης θα κληθεί να καταβάλει επιπλέον τόκους περί τα 20.000 ευρώ ή 4.000 ευρώ κατ΄ έτος.

Αν το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο και ο δανειολήπτης θέλει να μειώσει περαιτέρω τη δόση, μπορεί να αυξήσει τη διάρκεια σε 25 χρόνια. Σε αυτή την περίπτωση η δόση θα πέσει κατά 30%, στα 730 ευρώ.

Για τα δέκα αυτά χρόνια οι επιπλέον τόκοι ανέρχονται σε 42.000 ευρώ ή 4.200 ευρώ κάθε χρόνο. Σημειωτέον ότι σε κάθε περίπτωση θα πρέπει όλες οι υποχρεώσεις να έχουν εξοφληθεί ως και την ηλικία των 65-70 ετών, ανάλογα με την πολιτική κάθε τράπεζας, διαφορετικά δεν μπορεί να γίνει επιμήκυνση της διάρκειας.

2 ΠΛΗΡΩΜΗ ΜΟΝΟ ΤΟΚΩΝ

Νοικοκυριό χρωστά στην τράπεζα 120.000 ευρώ για δάνειο που λήγει σε 15 χρόνια, ενώ το επιτόκιό του φθάνει στο 4,5%. Η μηνιαία δόση ανέρχεται σε 920 ευρώ. Αν επιλεγεί η πληρωμή μόνο τόκων για ένα διάστημα, π.χ. τριών ετών, η δόση του δανείου για αυτά τα τρία έτη θα πέσει στα 450 ευρώ, δηλαδή χαμηλότερα κατά 50%.

Ωστόσο, μετά τα τρία αυτά χρόνια, το νοικοκυριό θα χρωστά εκ νέου 120.000 ευρώ, τα οποία θα πρέπει να αποπληρώσει σε 12 χρόνια. Δηλαδή η δόση του αμέσως μετά θα αυξηθεί στα 1.080 ευρώ και θα πληρώσει επιπλέον τόκους 16.200 ευρώ.

3 ΜΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΧΑΡΙΤΟΣ

Στο προηγούμενο παράδειγμα, το νοικοκυριό, αντί για την καταβολή μόνο των τόκων, μπορεί να επιλέξει να μην πληρώνει δόση, π.χ. για δύο χρόνια. Σε αυτή την περίπτωση οι τόκοι της περιόδου αυτής, συνολικού ύψους 10.800 ευρώ, θα κεφαλαιοποιηθούν και η νέα δόση μετά τη διετία θα φθάσει στα 1.100 ευρώ έναντι 920 ευρώ αρχικώς. Η επιπλέον επιβάρυνση σε τόκους θα φθάσει σε αυτή την περίπτωση στα 8.000 ευρώ συνολικά.

Καταναλωτικά δάνεια

Νοικοκυριό χρωστά 8.000 ευρώ για καταναλωτικό δάνειο αυτοκινήτου, 3.000 ευρώ για προσωπικό δάνειο που έλαβε στο παρελθόν και 2.000 ευρώ από τις αγορές που πραγματοποίησε με τις πιστωτικές κάρτες του. Σήμερα πληρώνει 250 ευρώ τον μήνα για το πρώτο δάνειο (επιτόκιο 8%, εναπομένουσα διάρκεια 3 έτη), 140 ευρώ για το δεύτερο (επιτόκιο 11%, δύο έτη ως την πλήρη εξόφληση) και για την κάρτα την ελάχιστη καταβολή, η οποία σήμερα ανέρχεται σε 40 ευρώ. Δηλαδή οι συνολικές οφειλές του κάθε μήνα φθάνουν στα 460 ευρώ.

Οι επιλογές που έχει είναι οι εξής:

1 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΕ ΕΝΑ ΠΡΟΪΟΝ

Το νοικοκυριό επιλέγει να συγκεντρώσει όλες τις οφειλές του σε ένα πρόγραμμα. Στην προκειμένη περίπτωση τα χρέη των 13.000 ευρώ μεταφέρονται σε ένα δάνειο με διάρκεια αποπληρωμής 5 έτη και επιτόκιο 8,50% σταθερό για πάντα. Σε αυτή την περίπτωση η δόση υποχωρεί στα 270 ευρώ, δηλαδή οι μηνιαίες καταβολές στην τράπεζα μειώνονται κατά 40%. Οι τόκοι που θα καταβάλει το νοικοκυριό στα πέντε χρόνια θα φθάσουν στα 3.000 ευρώ.

2 ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΣΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕ ΠΡΟΣΗΜΕΙΩΣΗ ΑΚΙΝΗΤΟΥ

Στο προηγούμενο παράδειγμα, αν γίνει προσημείωση ακινήτου το επιτόκιο μπορεί να πέσει ακόμη και στο μισό, π.χ. 4%, και η διάρκεια εξόφλησης να διπλασιαστεί, π.χ. στα 10 έτη, μειώνοντας τη δόση στα 130 ευρώ, δηλαδή χαμηλότερα κατά 70% από την αρχική. Μέσα σε αυτή τη δεκαετία το νοικοκυριό θα πληρώσει για τόκους 2.800 ευρώ.

3 ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΟΥ

Οσοι αποπληρώνουν στεγαστικό δάνειο το οποίο έλαβαν πριν από ένα εύλογο χρονικό διάστημα, τουλάχιστον μία πενταετία, μπορούν να το χρησιμοποιήσουν για την αναχρηματοδότηση των οφειλών τους σε καταναλωτικά δάνεια και κάρτες.

Για παράδειγμα, κάποιος που έλαβε το 2004 στεγαστικό δάνειο 150.000 ευρώ, διάρκειας 15 ετών, έχει σήμερα αποπληρώσει 48.000 ευρώ. Μπορεί λοιπόν να χρησιμοποιήσει το ακίνητο που έχει προσημειωμένο για την εξόφληση των υποχρεώσεών του στην καταναλωτική πίστη.

Στο προηγούμενο παράδειγμα το νοικοκυριό χρωστούσε 13.000 ευρώ σε δάνεια και κάρτες. Αν μεταφέρει την οφειλή αυτή στο στεγαστικό του δάνειο, τότε θα απαλλαγεί από τις δόσεις των 460 ευρώ και η δόση του στεγαστικού δανείου θα αυξηθεί από 1.190 ευρώ σε 1.320 ευρώ. Δηλαδή οι συνολικές πληρωμές του προς τις τράπεζες θα πέσουν τον μήνα κατά 330 ευρώ, ενώ θα έχει εξασφαλίσει χαμηλότερα επιτόκια έναντι των υψηλών που χρεώνονται στις κάρτες και στα καταναλωτικά δάνεια.

Πιστωτικές κάρτες

1 ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥ

Μέσω των προγραμμάτων μεταφοράς υπολοίπου στις πιστωτικές κάρτες μπορεί κάποιος να εξοφλήσει όλα του τα χρέη σε κάρτες, ακόμη και άτοκα. Το κέρδος για κάποιον που χρωστά 5.000 ευρώ και θέλει να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους του ανέρχεται σε 900 ευρώ σε διάστημα μόλις δύο ετών.

Αυτό επιτυγχάνεται με τη μεταφορά του συγκεκριμένου υπολοίπου του από τράπεζα σε τράπεζα, π.χ. ανά εξάμηνο, απολαμβάνοντας μηδενικό επιτόκιο. Καταβάλλοντας το ποσόν των 200 ευρώ τον μήνα ο οφειλέτης θα έχει εξοφλήσει τα 5.000 ευρώ περίπου μέσα σε δύο χρόνια (25 μήνες) χωρίς να έχει πληρώσει ούτε ένα ευρώ σε τόκους.

Αυτό βέβαια ισχύει με την προϋπόθεση ότι θα απαλλαγεί σε όλες τις περιπτώσεις από την ετήσια συνδρομή. Επίσης υπάρχουν προγράμματα μεταφοράς υπολοίπου τα οποία για μεγάλο χρονικό διάστημα έχουν πολύ χαμηλό σταθερό επιτόκιο, στις περισσότερες περιπτώσεις κάτω από το 5%.

2 ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΣΕ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟ

Εναλλακτικά αν ο κάτοχος της κάρτας δεν μπορεί ή δεν επιθυμεί να αλλάξει τράπεζα χρησιμοποιώντας τα προγράμματα μεταφοράς υπολοίπου, μπορεί να μεταφέρει την οφειλή του σε καταναλωτικό δάνειο.

Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζει χαμηλότερο επιτόκιο και μειώνει τους τόκους, ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις πετυχαίνει μείωση των δόσεών του. Από την άλλη, η τράπεζα δεν έχει λόγο να μη δεχθεί την αλλαγή των όρων εξόφλησης των χρωστούμενων προς αυτήν, αν εξασφαλίζεται ότι η χρηματοδότηση δεν θα «κοκκινίσει».