Ο λόγος γίνεται για τους ιδιοκτήτες ακινήτων που υποχρεωτικά είχαν ασφαλίσει τα σπίτια τους κατά τη διαδικασία της λήψης στεγαστικού δανείου.

Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η Καθημερινή, η καταβολή της αποζημίωσης προς τον δικαιούχο πληγέντα δίνεται από την τράπεζα, η οποία την έχει εισπράξει προηγουμένως από την ασφαλιστική εταιρεία, αφού αποπληρωθούν οι καθυστερούμενες δόσεις πλέον των τόκων υπερημερίας.

Αντίστοιχη διαδικασία ακολουθείται και για το υπόλοιπο της αποζημίωσης μετά την παρακράτηση των καθυστερούμενων δόσεων για την καταβολή της οποίας απαιτείται προηγούμενη έγκριση της τράπεζας.

Η πρακτική

Η πρακτική αυτή εφαρμόζεται από όλες τις τράπεζες, οι οποίες είναι αυτές που έχουν τον πρώτο λόγο κατά τη διαδικασία της αποζημίωσης από την ασφαλιστική εταιρεία για τις ζημιές που προκάλεσε ο σεισμός σε σπίτια ή επιχειρήσεις.

Η λογική είναι ότι η τράπεζα παραμένει μέχρι την εξόφληση του δανείου ο κύριος του ακινήτου και η αποζημίωση που δίνεται από την ασφαλιστική αποκαθιστά την αξία του ακινήτου σε σχέση με το δάνειο.

Η απαραίτητη έγκριση της τράπεζας, σε όλα τα στάδια εξέτασης της αίτησης, προκύπτει από τους ίδιους τους όρους των ασφαλιστηρίων συμβολαίων, που ορίζουν ότι «ο δανειστής (ή τράπεζα) δικαιούται να αποζημιωθεί απευθείας και χωρίς την ανάμειξη αυτού που έχει προβεί στην ενεχυρίαση ή έχει παράσχει την υποθήκη, για το κεφάλαιο μαζί με τους τόκους, τις προμήθειες και άλλα έξοδα, υπό τον όρο ότι το καταβλητέο στον δανειστή ποσό δεν θα υπερβαίνει το συνολικά ασφαλιζόμενο κεφάλαιο».

Η αποζημίωση

Οι δανειολήπτες των οποίων η κατοικία ή η επιχείρηση επλήγη από σεισμό, θα πρέπει επίσης να προσέξουν εάν το ασφαλιστήριο συμβόλαιό τους καλύπτει για «πρώτο κίνδυνο» ή για την «πλήρη αξία» του ακινήτου είτε σε «τρέχουσα αξία» είτε σε «αξία ανακατασκευής».

Η κάλυψη σε πλήρη «αξία ανακατασκευής» διασφαλίζει τον ασφαλισμένο ότι η αποζημίωση που θα λάβει –πάντα μετά την έγκριση της τράπεζας– θα είναι τόση ώστε να ανακατασκευάσει το ακίνητό του σαν να ήταν καινούργιο, αναγνωρίζοντας μια μέση αποζημίωση που διαμορφώνεται στα 1.200 ευρώ περίπου ανά τετραγωνικό μέτρο.

Αντίθετα, στην περίπτωση που η αποζημίωση είναι σε «τρέχουσα αξία» συνεπάγεται ουσιαστικά την ανακατασκευή του ακινήτου σαν να ήταν μεταχειρισμένο, ενώ σε πλήρη αναντιστοιχία με την ασφαλιστική λογική είναι η περίπτωση που η ασφάλιση είναι «σε πρώτο κίνδυνο», δηλαδή μέχρι ενός ορίου, που συνεπάγεται ότι σε περίπτωση ολικής καταστροφής του ακινήτου, η αποζημίωση ενδέχεται να φτάσει μόνο για την αποπληρωμή του δανείου και όχι και την ανακατασκευή του ακινήτου.

Σε κάθε περίπτωση οι κάτοχοι ακινήτων που έχουν υποστεί ζημιές και τα οποία συνδέονται με δάνειο, είναι και οι μόνοι που θα αποζημιωθούν είτε για το σύνολο της αξίας ανακατασκευής είτε για το ποσό για το οποίο είχαν ασφαλιστεί. Πρόκειται σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία για το 10% περίπου των ακινήτων του νησιού, το οποίο παρά το γεγονός ότι κατατάσσεται στη ζώνη με τη μεγαλύτερη επικινδυνότητα, παραμένει ανασφάλιστο.