Σε άρθρο τους αφιερωμένο στη χώρα μας αναφέρουν ότι η κυβέρνηση συνασπισμού, μετά από έναν χρόνο και πλέον στην εξουσία, σημαδεμένο από αυξανόμενη αντίδραση στις απαιτήσεις για μεταρρυθμίσεις, επιμένει συνέχεια ότι δεν θα υποκύψει σε πρόσθετα μέτρα λιτότητας.
«Από πολλές πλευρές, η Ελλάδα έχει χάσει την ικανότητα να σοκάρει. Όλο σχεδόν το χρέος της βρίσκεται στα χέρια των επίσημων δανειστών -ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, θεσμών της ευρωζώνης και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο- και αυτό σημαίνει ότι ευρύτερα οι χρηματοπιστωτικές αγορές δεν δίνουν μεγάλη σημασία» επισημαίνεται στο δημοσίευμα.
Οι διαπραγματεύσεις
Σύμφωνα με τους FT, οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα στην Αθήνα και τους επιθεωρητές του μνημονίου έχουν γίνει τόσο κοινότοπες που έχουν σταματήσει να καταγράφονται στα περισσότερα επίσημα ραντάρ, ακόμη και στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο, όπου οι αξιωματούχοι έχουν συνηθίσει πια τις ιδιοτροπίες στην ελληνική απόδοση.
«Ωστόσο, αν μπορούμε να βγάλουμε συμπέρασμα από την απροκάλυπτη αγανάκτηση μεταξύ των κορυφαίων διαπραγματευτών τις τελευταίες ημέρες, ο τωρινός γύρος συνομιλιών, που έχει τραβήξει δύο μήνες, δείχνει να έχει αλλάξει ποιοτικά, όχι ποσοτικά» σημειώνει η βρετανική εφημερίδα.
Και τονίζει πως επιφανειακά η διαμάχη επικεντρώνεται σε ένα γνωστό θέμα: Στον προϋπολογισμό του 2014 έχει ανοίξει δημοσιονομική τρύπα περίπου 1,5 δισ. ευρώ και πρέπει να κλείσει πριν δοθεί η επόμενη δόση βοήθειας.
Επιπλέον, πρέπει να αναθεωρηθεί το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και να συμφωνηθούν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, όπως η άρση της απαγόρευσης πλειστηριασμών.
Κάτι έχει αλλάξει...
Για όσους όμως δουλεύουν πάνω στο ελληνικό πρόγραμμα επί χρόνια, κάτι πιο βαθύ δείχνει ότι έχει αλλάξει. Η Αθήνα, που ποτέ δεν υπήρξε ενθουσιώδης με τις μεταρρυθμίσεις, έχει ακόμη λιγότερους λόγους να συνεργαστεί.
«Σαφέστατα αυτό που συνέβη είναι ότι οι πολιτικές απώλειες γίνονται πολύ ξεκάθαρες», σχολίασε ανώτατος επιθεωρητής της τρόικα. «Η αντίδραση είναι παλιρροϊκή».
Βεβαίως, αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην κόπωση από τις μεταρρυθμίσεις που έχει ενσκήψει στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες με μνημόνια, σχεδόν αμέσως μόλις επιβλήθηκαν οι όροι των διασώσεων.
Όμως το σκεπτικό των Αθηνών έχει αρχίσει να παίρνει στροφές που ορισμένοι φοβούνται ότι αποδυναμώνει τα κίνητρα για επίτευξη συμφωνίας.
Πολιτική ανησυχία
Η πιο εμφανής ανησυχία της ελληνικής κυβέρνησης είναι πολιτική. Αν και επιβίωσε από μία ακόμη πρόταση δυσπιστίας πρόσφατα, η κοινοβουλευτική της πλειοψηφία συνεχίζει να συρρικνώνεται κι έχει περιοριστεί στις μόλις τέσσερις ψήφους στο κοινοβούλιο.
Σε αντίθεση με την Πορτογαλία, της οποίας η κυβέρνηση επίσης πρόσφατα επέζησε από παραλίγο μοιραία εμπειρία, η αντιπολίτευση στην Ελλάδα δεν είναι κάποιο συντηρητικό κόμμα που στο παρελθόν είχε στηρίξει το πρόγραμμα διάσωσης.
Το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς ΣΥΡΙΖΑ υποδαυλίζει αριστερούς πολιτικούς από όλες τις παρατάξεις -μεταξύ των οποίων υποστηρικτές του ΠΑΣΟΚ, του παραδοσιακού κεντροαριστερού κόμματος και μέλους του κυβερνητικού συνασπισμού- να στραφούν εναντίον του προγράμματος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σε πολλές δημοσκοπήσεις εμφανίζεται ως το μεγαλύτερο κόμμα στην Ελλάδα, ενώ το ΠΑΣΟΚ ψυχορραγεί, μένοντας σταθερά πίσω ακόμη κι από το νεοναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής. Αν καταρρεύσει η κυβέρνηση συνασπισμού, θα έλθει το τέλος του προγράμματος διάσωσης στη μορφή που το γνωρίσαμε.
Η έξοδος από το ευρώ
Τα κίνητρα έχουν αλλάξει και για την ευρωζώνη. Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν πως τα αλεξίπτωτα και τα πυροσβεστικά που έχουν δημιουργηθεί θα αποτρέψουν μετάδοση της ελληνικής κρίσης στην υπόλοιπη ευρωζώνη.
Η επόμενη μεγάλη αποπληρωμή ελληνικού χρέους προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι προγραμματισμένη τον Μάιο. Μέχρι τότε, υπάρχουν πολύ λίγοι λόγοι για να εκταμιευθεί βοήθεια προς την Αθήνα.
Κάποιοι στην τρόικα και σε εθνικά υπουργεία Οικονομικών πάντα πίστευαν ότι είναι αναπόφευκτη η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη.
Μέχρι να βρουν η Αθήνα και οι πιστωτές της περισσότερους λόγους να συμβιβαστούν, οι χειρότεροι φόβοι τους μπορεί να γίνουν πραγματικότητα.