Την εκτίμηση αυτή διατυπώνει η Saxo Bank, εκτιμώντας ότι η Ευρώπη είναι αφερέγγυα και διανύει μια φάση άρνησης των πραγματικών προβλημάτων, χωρίς να ακολουθεί μια αξιόπιστη πορεία για το μέλλον της.

Για την ανάλυση της τρέχουσας κρίσης, η Saxo Bank χρησιμοποιεί ένα μοντέλο, το οποίο περιλαμβάνει τα εξής τρία στάδια:

(α) Άρνηση (η οποία ωθεί τους διαμορφωτές πολιτικής και τους κεντρικούς τραπεζίτες να βασίζονται στην ποσοτική χαλάρωση και στα χρηματοοικονομικά ερεθίσματα),

(β) Διαμαρτυρία (όπου οι πολίτες εκλέγουν νέες κυβερνήσεις, οι οποίες ωστόσο αποτυγχάνουν να αντιμετωπίσουν τα πραγματικά προβλήματα) και

(γ) Εντολή για Αλλαγή (που αναγκάζει τους διαμορφωτές πολιτικής να λάβουν ουσιαστικά μέτρα).

Προς κατάρρευση το σύστημα

Σύμφωνα με τους αναλυτές της Saxo Bank, η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) έχει παραμείνει καθηλωμένη στα δύο πρώτα στάδια, και πιθανότατα θα φτάσει στο στάδιο της εντολής για αλλαγή πριν το τέλος του 2012.

Ωστόσο, όπως εκτιμά η Τράπεζα, αυτό θα αποτελεί μάλλον αποτέλεσμα της κατάρρευσης του συστήματος και όχι προϊόν ώριμης σκέψης.

Επιπλέον, η Saxo Bank προβλέπει ότι ο σημερινός συνδυασμός δημοσιονομικών ερεθισμάτων, η στήριξη του χρέους από τις κεντρικές τράπεζες και ,και τα χαμηλότερα επιτόκια ενδέχεται να οδηγήσουν στο να γίνει κατανοητό ότι η πολιτική αυτή δεν θα είναι αποτελεσματική, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για μια νέα πολιτική ατζέντα που θα εστιάζει στην πιο ισχυρή πλευρά της οικονομίας, δηλαδή στη μικροοικονομία.

Η πρόταση της τράπεζας

Ο Peter Garnry, Equity Strategist στη Saxo Bank, σχολιάζει τα εξής:

«Μια πραγματική εντολή για αλλαγή θα είναι πολύ πιθανόν θετική, δεδομένου ότι θα επιφέρει ισχυρή και βιώσιμη ανάκαμψη από τα σημερινά χαμηλά επίπεδα της οικονομίας.

Οι βασικοί πρωταγωνιστές της σημερινής κρίσης – η Ασία, η Ευρώπη και οι ΗΠΑ – εξακολουθούν να μην αναλαμβάνουν καμία δράση.

Αυτή η στάση τελικά αυξάνει την πιθανότητα να συμβεί αυτό, καθώς σύντομα θα εξαντληθούν τα περιθώρια της προσέγγισης που ακολουθούν μέχρι σήμερα, δηλαδή «παρατείνω και προσποιούμαι».

Από μια μακροοικονομική προοπτική, αυτή η κρίση έχει μια απλή λύση:

Να δοθούν στη μικροοικονομία κίνητρα για να πραγματοποιηθούν επενδύσεις και να τονωθεί η παραγωγή, καθώς και να γίνει αντιληπτό ότι το σχέδιο ανάπτυξης πρέπει να στηρίζεται στην ασφάλεια, στις ευκαιρίες για εκπαίδευση, σε ένα δίκαιο σύστημα υγείας, στην ύπαρξη ρευστότητας στις αγορές κεφαλαίου και στη συνετή φορολογία.

Αυτή τη στιγμή, οι διαμορφωτές πολιτικής ακολουθούν αντίθετη πορεία: εμπλουτίζουν τις σχετικές με τις αγορές νομοθετικές ρυθμίσεις αυξάνουν τους φόρους και τα μέτρα λιτότητας και μειώνουν τις δαπάνες για την υγεία και την παιδεία.

Ελπίζω η εντολή για αλλαγή να έρθει σύντομα στις ταλαιπωρημένες οικονομίες και κοινωνίες, καθώς η όποια καθυστέρηση θα αποτελέσει την έσχατη μορφή άρνησης»